
Başparmağımla, kelebek biçiminde
Çocukmuşum gibi aynanın önünde
Yüzümü, saçlarımı okşuyorum
Kadıköy'den herhangi bir deniz
Tenha bir tramvay Şişli'den
Samatya'dan, belki Sultanahmet'ten
İncir ağaçları anmsıyorum
Göğsüme bir İstanbul çiziyorum

Başparmağımla, kelebek biçiminde
Biraz umutsuzum, biraz yorgun işte
En çok gözlerimi seviyorum
Ataol BEHRAMOĞLU
Fotoğraf: İstanbul/06