Kasımpatı, seni çok düşünmüştüm dalımdaykenkuşların uykusuna dağılan yaprakları
bir gün ayılacak olmanın korkusunu,
ayrılacak olmanın, bunu bir de
o piyanonun sesini nasıl unuturum, yakamda eylül
uğultu yağmurları, yangın tarihleri ezberlemiş adamları
solduğum tarifelerde beni bul, yakamda eylül
celplerde adım geçmiyor, aşk mektuplarında
tutanaklarda, davetiyelerde... rüzgârda adım geçmiyor
fotoğraflarda yaşlanıyorn annem, babam nerde
nerde ayıldıydım, uyandığım nerde, ilk ses kimden geldi
kim uydu suya akıp giderek dupduru en önce
bunu bir de
..........
Onur CAYMAZ
2 yorum:
Uzun ömürlü, bol nasipli, bol yorumlu olsun inşallah yeni blog sayfanız.
Beni delirtmeye açtığın bu bloğu protesto etmekten başka çare bırakmadın bana sayın leylak gözü!!!! HıRRRRR!
Yorum Gönder