Çarşılarda birşey Biz pek aramazdık çocuklar olmasaydı Kasaplarda manavlarda bazı yorgun kadınlar Hep de tenha saatleri seçerler Sonra yavaş bir sesle Çocuk için hasta kaç gündür yemiyor Biraz et biraz meyve isterler Sevdiği bir reçeli gün aşırı yalnız ona Kaşıklarla beraber büyük bir üzüntü Uykularda bile bitiyorsa Yağların şekerlerin çayların Annelere düşündürdüğü İnsanlara,tezgahlara,kağıtlara kolaydı Biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydıBehçet NECATİGİLFotoğraf: Ankara Kalesi/07
3 yorum:
Böyle haşarı, pis, zeki bakışlı oğlan
çocuklarına bayılırım. Birşey söylesen pat diye cevabı yapıştırırlar. Şartları ne olursa olsun hep güleç yüzlüdürler.
Yine Behçet Necatigil. Çok güzel...
Bunlar Kalenin demirbaşları Asucum. Ezberlemişler Kale'nin tarihini motor gibi anlatmaya başlıyorlar. Çok da sevimliler, öyle yapışık, arsız bir halleri yok. Her yıl rastlarım bunlara biraz daha büyümüş olarak.
Behçet Necatigil, her zaman çok güzel. Antalya'da kızıyla tanıştım, Ayşe Sarısayın ile. Aynı babası gibi son derece mütevazı bir kadın.
Onlardan birini her görüşümde, içimden banyoya sokup iyice bir yıkıyasım gelir.Belki fukarâlık üstlerinden akar gider diye.
Yorum Gönder