Lambayı yakma bırak,sarı bir insan başı
düşmesin pencereden kara.
Kar yağıyor karanlıklara.
Kar yağıyor ve ben hatırlıyorum.
Kar...
Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ışıklar...
Ve şehir kör bir insan gibi kaldı
altında yağan karın.
Lambayı yakma, bırak!
Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların
dilsiz olduklarını anlıyorum.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.
Nazım HİKMET
Fotoğraf: Ankara/Ocak 11
3 yorum:
Sevgili Leylak Dalı,Şiir ve kar manzarası çok güzel ve anlamlı..Teşekkürler.Sevgiler.
Özlemişim , kar görmeyi :)
Leylakcığım, ben de foto çekmeye başladım.Bu blogun da yakın takibimde artık :)
Sevgiler...
ne güzel bir fotoğraf ve şiir. bende 20 sene önce yazdığım şiirleri yavaş yavaş gün ışığına çıkarsam mı diye düşünmeye başladım.
Yorum Gönder